Slik jobbar Kreftforeningen med å spreia det rosa bodskapet
Sidan 1999 har dei samla inn 330 millionar kroner til brystkreftforsking. Men korleis jobbar kommunikasjonsrådgjevarane med å nå ut?
Publisert
Denne artikkelen er over to år gammel.
– Me har opplevd å bli sensurert fleire gonger. I år har me valt å laga film med ei kvinne som har fjerna begge brysta sine. Så me er veldig spente på om Facebook lar den gå gjennom eller ikkje.
Det seier Hanne Marie Molde, kommunikasjonsrådgjevar i Kreftforeningen og presseansvarleg for årets Rosa sløyfe-aksjon.
Snapchat var ingen suksess
Kvar oktober sidan 1999 har Kreftforeningen farga Noreg rosa i ein månad for å få fokus på brystkreft. Årleg vert 3500 nordmenn, dei aller fleste kvinner, diagnostisert med brystkreft. For å få merksemd rundt denne sjukdomen og samla inn pengar vert det årleg arrangert ein aksjon til inntekt for brystkreft.
Men det kan ha nokre utfordringar i sosiale medium.
– Me er sterkt ueinige i at Facebook sensurerer livsviktig bodskap og meiner dei bør sjå an avsender. I vår samanheng er ikkje eit kvinnebryst seksualisert, seier ho.
Ofte løyser dei det ved å bruka ei teikning i staden for bilete av bryst.
Det å nå ut via sosiale medium er kjempeviktig for dei. Hovudkanalen deira er Facebook der dei har 250 000 følgarar på Rosa sløyfe-sida si. Dei er og aktive på Instagram der dei har 14 000 følgarar.
Dei har og prøvd seg på Snapchat, men valde det vekk grunna mangel på kapasitet.
– Me fekk for lite igjen for innsatsen me la ned i arbeidet. På same tid utvida Instagram og la til Story-funksjonen sin, og då valde me å heller konsentrera oss om Instagram og Facebook, seier ho.
I tillegg til sosiale medium har dei og kjøpt flater hjå Schibsted, dei har flater på kjøpesenter og dei har partnarar dei har samarbeid med, som gjev dei ekstra synlegheit.
Trur på fleire oppslag i år
Målet med Rosa sløyfe-aksjonen er todelt. Det handlar om å få selt sløyfa so mykje som mogleg så dei får inn så mykje pengar som mogleg, men og om å informera om brystkreft.
Molde sin hovudjobb er å selja saker inn til media og då i all hovudsak dei nasjonale kanalane. Det vera seg Dagsrevyen, VG, Tara eller Vouge.
Årets aksjon har fokus på tidleg oppdaging. Som ein konsekvens av koronapandemien vart mammografi og avlyst og eit resultat av det er at det i 2020 var 300 færre kvinner som fekk oppdaga brystkreft.
Det trur Kreftforeningen kan føra til at dei får fleire oppslag i år.
– Aksjonane vert betre om me klarar å få ei nyheitsvinkling på dei. Der kan korona komma til hjelp, for me klarar nok å få på fleire saker enn tidlegare, trur Molde.
I fjor hadde dei 700 presseoppslag i løpet av oktober. Det var berre 80 færre enn året før koronaen kom og gjorde at dei ikkje kunne ha fysiske rosa sløyfe-løp.
– Det meste av omtalen har me i lokal- og regionalpresse, spesielt knytt til Rosa sløyfe-løpet og lokalt rosa engasjement, fortel ho.
Ho seier dei legg ekstra innsats i å informera i år. Dei vil naturleg vis selja sløyfa og få inntekter.
– Men og det er og ekstra viktig å bæra sløyfa slik at kvinner blir minna på at dei må følga med på brysta sine og blir kjent med kroppen sin og legg merke til forandringar, seier ho.
Molde har ti års erfaring som journalist i NRK bak seg seier ho føler ho jobbar veldig likt som då ho var journalist.
– Arbeidsoppgåvene er like. Eg tar lange intervju, lagar innhald og tipsar leiinga, seier ho.
Molde seier ho trivst veldig godt.
– Eg føler eg får brukt all erfaring eg har frå journalistikken. Min motivasjon for å bli journalist var å laga lange intervju om alvorlege tema. Det får eg gjort i Kreftforeningen, seier ho.
Til å finna dei gode historiene har ho tilgang på eit register med menneske som har hatt kreft.
– Så eg har oversikt over utruleg mange historier. Eg går gjennom og ser kven som passar inn kor. Det er ein utruleg kjekk jobb, seier ho entusiastisk.
I 2020 hadde dei over 50 kvinner som stilte opp med si historie.
Ho er med som mental støtte når pasientane vert intervjua og er tilgjengeleg for ein debrief etterpå.
Føler eit stort ansvar
– Eg føler eit stort ansvar for dei som er med på dette, seier ho.
Hovudjobben hennar er å finna ut kven som passar best til radio, TV og avis. Det krev ulike eigenskapar og det krev ulikt av dei som stiller opp.
– Dei får tid til å verta komfortable. Ein del vel å trekka seg for føler seg ferdig med saka eller det er skummelt, fortel ho.
Det er ein prosjektleiar frå Kreftforeningen som jobbar 80 prosent med aksjonen gjennom heile året og ein kommunikasjonsrådgjevar frå Brystkreftforeningen som jobbar 70 prosent heile året.
Dei er fire personar som jobbar med kommunikasjon sentralt i aksjonen, men Rosa sløyfe er berre ein liten del av arbeidsoppgåvene deira i løpet av eit år.
– Me fire byrjar så smått å jobbe før sommaren og intensiverer arbeidet vårt frå midten av august. Frå rundt midten av oktober byrjar me å jobbe med andre prosjekt, fortel ho.
I kommunikasjonsteamet sit ein kommunikasjonsansvarleg frå Brystkreftforeningen, ein presse- og PR-ansvarleg frå Kreftforeningen, ein sosiale medium-ansvarleg frå Kreftforeningen og ein som er ansvarleg for betalt kommunikasjon.
I tillegg har dei kommunikasjonsansvarlege på kvart distriktskontor i Kreftforeningen, i Stavanger, Bergen, Oslo, Kristiansand, Tønsberg, Hamar, Tromsø og Trondheim som og er med og sel inn saker til pressa.
I år har dei prøvd å tenkja litt ekstra utradisjonelt, sidan dei fokuserer på tidleg oppdaging og mammografi.
– Det er nemleg ei stor utfordring at svært mange innvandrarkvinner i Noreg ikkje deltar i det offentlege Mammografiprogrammet. Det har vore spennande å prøve å finne ut korleis me betre kan nå desse damene med bodskapen til Rosa sløyfe-aksjonen, seier ho.
